Uładzimir Niaklajeŭ. Fota: fejsbuk
Novaja ziamla
«Moj rodny kut, jak ty mnie miły…»
Jakub Kołas, «Novaja ziamla».
Mnie raptam staŭ niamiły rodny kut.
I ja b zabyŭ, što naradziŭsia tut,
Kab daŭ mnie Boh zabyć,
kab raźlubić daŭ siły
Pahorak toj, dzie prodkavy mahiły,
Dzie chutka ŭžo i mnie na Božy sud.
Ja viedaju, što ja na tym sudzie
Skažu. Što ja nikomu i nidzie
Nie zdradziŭ, što ŭ kryvi nie vinavaty…
A Boh spytaje: «Nie pradaŭ ty brata?
Siastru svaju nie kinuŭ ty ŭ biadzie?»
Ja b adkazaŭ, što nie!.. Kali b Jon siły daŭ
Zmahčy toj žach, što nada mnoj paŭstaŭ,
Nianaviść, što, jak pył, luboŭ ź ziamli źmiataje!..
Jon viedaje, što ja nie pradavaŭ.
Ja viedaju, čamu Jon tak spytaje.
Nastupstvy vajny, Kijeŭ, 17.03.2022. Fota: AP/Vadim Ghirda
* * *
Ščaście — što jano takoje?
Viedama daŭno,
Što jano nie załatoje —
Kreŭnaje jano.
Ščaście — heta nie pa čynu
Chapać, bahacieć…
Ščaście — heta za Ajčynu
Soramu nie mieć.
* * *
…O, Ruś! Ty počiemu nie sodrohaješsia,
Kohda u syna sprašivajet mať:
«Synok, ty choť za Rodinu sražaješsia?..»
A on nie znajet, čto v otviet skazať.
Łanskaja na Zanzibary, Darafiejeva na Kubie, Siaroha ŭ Šviejcaryi: dzie adpačyvajuć zimoj łukašenkaŭskija śpievaki9
Kamientary