Культ ката, інакш і не скажаш, набыў у гарадзенскім манастыры кур’ёзныя, амаль булгакаўскія, формы…
Настаяцельніца жаночага манастыра Раства Багародзіцы матушка Гаўрыіла (Глухава) у Горадні ці не самы публічны прадстаўнік царкоўнай іерархіі. Яе часта можна ўбачыць на афіцыйных гарадскіх мерапрыемствах, нават на трыбуне падчас парадаў, а таксама на старонках «Гродзенскай праўды». У часы адыёзнага губернатара Саўчанкі казалі нават пра «клуб сяброў» матушкі з ліку дырэктараў і начальнікаў, якія заходзілі ў манастыр «на гарбату».
Пытанне пра манастырскага гадаванца ўпершыню паўстала ў гарадзенцаў у 2008 годзе пасля з’яўлення ў продажы марозіва «Пушок» з выявай белага пухнатага ката і подпісам «…по Благославению патриаршего Экзарха всея Беларуси, Высокопреосвященнейшего Митрополита Минского и Слуцкого Филарета».
Тады ў СМІ і пачаліся спрэчкі: чый гэта кот — дырэктара фабрыкі або нават самога мітрапаліта Філарэта?..
Усё аказалася прасцей і складаней адначасова: Пушок — любімы кот ігуменні Гаўрыілы, а паколькі матушка шчыльна сябруе з гарадскім кіраўніцтвам, у тым ліку дырэктарамі прадпрыемстваў, падобная экстравагантная прапанова з яе боку, хутчэй за ўсё, знайшла водгук у сэрцах кіраўнікоў фабрыкі «Молочный мир», якая выпусціла марозіва…
Выпадак з марозівам мог бы падацца выпадковасцю, калі б Пушок па незразумелых мірскому чалавеку прычынах не прысутнічаў у публічным жыцці манастыра ўвесь час:
У 2010 годзе Горадню з гастролямі наведваў Юры Куклачоў, які …таксама не абмінуў мажлівасці сустрэцца з Пушком. Пра гэта афіцыйная газета напісала ў рубрыцы з суворым назовам «ЖЫЦЦЁ», хоць больш дарэчным, падаецца, было б апублікаваць разам са свецкай хронікай.
Як піша газета, дрэсіроўшчыка настаяцельніца запрасіла на «духовное общение», дадаўшы, што на такіх сустрэчах Пушок прысутнічае ледзьве не ў абавязковым парадку(!). Напрыканцы сустрэчы Куклачова, канешне ж, пачаставалі знакамітым марозівам.
«Ёсць, канешне, манастыры, дзе асабліва ставяцца да катоў, — распавядае святар а. Аляксандр Шрамко. — Напрыклад св. Міколы на Кіпры або Аляксееўская абіцель (Угліч, Расія). Але гэта іншае, там няма культа нейкага ката-генерала, наўпрост ратуюць беспрытульных жывёлінаў…»
«Дарэчы, калі выпускалася марозіва з подпісам пра блаславенне, я таксама звяртаўся ў епархію, бо лічу, што гэта дыскрэдытуе Царкву», — выказаў меркаванне а. Аляксандр Шрамко.
Цікава, што марозіва «Пушок» у гарадзенскіх крамах прадаецца і дагэтуль, але ўжо без усялякіх блаславенняў. Мажліва, новы мітрапаліт не аматар салодкага…
Алексін і Тапузідзіс скончылі вайну за тытунёвы рынак Беларусі. Абодва прайгралі. А вось хто, здаецца, перамог12
Каментары