Kultsavietnikaŭ — u viosku, na «trudhuž»
Try pracoŭnyja dni zapar, pad listapadaŭskija ščylnyja tumany i amal minusavuju temperaturu, supracoŭniki ŭsich čatyroch pavierchaŭ centralnaj rajonnaj biblijateki, dziciačaj mastackaj škoły, haradzkoha Domu kultury pa poźvie adździełu kultury rajvykankamu ščyravali na paletkach addalenych adstałych sielhaskaaperatyvaŭ pa ŭborcy cukrovych burakoŭ — hetki «trudhuž» siońniašnich dzion. Pracavali da pryciemku biez abiedu i navat mizernaha zarobku. A miž inšym, u tutejšaj vioscy Sorahi pražyvaje 336 čałaviek va ŭzroście 16—60 hadoŭ — pracazdolnych, tolki pry zarobku palavoda na «padchopie» ŭ 10—20 tysiač rubloŭ za miesiac niama im nijakaj achvoty mierznuć u poli.
Michaś Kutniaviecki, Słucak
❏
Askiepki minuŭščyny z-pad śniehu
Daŭniaja savieckaja prymieta: pačali kapać haradzkija vulicy — chutka zima — znoŭ spraŭdžvajecca ŭ Voršy. Dniami pačalisia bujnamaštabnyja ziemlanyja raboty pa prakładcy ciepłatrasy ad CEC da mikrarajonu Ranica. Jana jakraz projdzie pa terytoryi Zaaršyńnia, dzie z ChVI st. mieściŭsia haradzki rynak (jon, darečy, i ciapier tam). Choć kiraŭnictva «Viciebskabłenerha» j padpisała damovu ź Instytutam historyi NAN na archiealahičnaje nazirańnie, ale ŭmovy pracy archieolahaŭ dy ichnich pamočnikaŭ nia nadta prydatnyja, pad śnieham nia ŭsio ŭbačyš. Pačałosia j budaŭnictva 10-metrovaha piešachodnaha mostu cieraz roŭ pa vulicy Zamkavaj. Stary draŭlany razabrali jašče ŭ 1997 h. Na nievialičkim muravanym mastku pačatku XX st., što znachodzicca pobač, nieadnojčy zdaralisia avaryi. Jašče adzin abjekt, jaki vymahaje archiealahičnaha nahladu, — terytoryja byłoha jezuickaha kalehijumu. Ale na planamiernyja raskopki zaŭsiody nie chapaje hrošaj.
«I adčuješ — radzima…»
Ekspazycyja pad takoj nazvaj pracuje ŭ haradzkoj vystaŭnaj zali. Na joj pradstaŭlena kala 50 karcin, stvoranych udzielnikami litaraturna-mastackaha pleneru, jaki ŭletku byŭ prymierkavany da 75-ch uhodkaŭ Uładzimiera Karatkieviča. Vystava budzie doŭžycca da Kaladaŭ.
Pierajšli na bajavy listok
Biuleteń «Narodny front» pačała vydavać aršanskaja supołka partyi BNF. Niezarehistravanaje vydańnie nahadvaje ŭlotku, bo ŭjaŭlaje saboju adzin arkušyk farmatu A4. Paśla zakryćcia letaś niedziaržaŭnaj hazety «Tieleviestnik» Vorša zastałasia bieź niezaležnaha drukavanaha vydańnia.
Jaŭhien Žarnasiek, Vorša
❏
Naščadki Hareckaha
Vyjšaŭ pieršy numar niezarehistravanaha litaraturnaha almanachu «ŬzHorak». U im majuć drukavacca tvory horackich aŭtaraŭ u roznych žanrach. Almanach, 8 bačynaŭ farmatam A4, vydajecca na hramadzkich pačatkach žurnalistami Eduardam Brokaravym (redaktar) i Dziamjanam Frankoŭskim (techničny redaktar). Asnoŭnaje patrabavańnie da aŭtaraŭ materyjałaŭ — piśmiennaść i cyvilizavanaść. Pakul mova časopisu — rasiejskaja, ale tvory na biełaruskaj buduć publikavacca ŭ pieršuju čarhu.
Eduard Brokaraŭ, Horki
Kamientary