Viera Palakova-Makiej raskazała, kolki ŭ TIUHu śpiektaklaŭ na biełaruskaj movie
Viera Palakova na pres-kanfierencyi ŭ Pieciarburhu z nahody abmiennych hastrolaŭ Biełaruskaha TIUHa raspaviała, što Teatr junaha hledača — heta «teatr dla ŭsich», što tam płanujuć bolš śpiektaklaŭ pa-rusku, a taksama chočuć pastavić śpiektakl dla darosłych, piša «Narodnaja Vola».
Viera Palakova choča, kab u afišy TIUHa było pa 50 pracentaŭ śpiektaklaŭ na biełaruskaj i ruskaj movach.
«Ja jašče juny dyrektar Teatra junaha hledača, hod i dva miesiacy jak zajmaju hetuju pasadu, — raspaviała Viera Palakova na pres-kanfierencyi ŭ Pieciarburhu.
— My siabie pazicyjanujem jak teatr dla ŭsich. U nas jość śpiektakli dla samych maleńkich 0+, jość śpiektakli 16+, i 18+ my płanujem pastavić śpiektakl.
Pavodle jaje, u afišy teatra kala 20 dziciačych śpiektaklaŭ, ź ich 15 — na biełaruskaj movie, 5 — na ruskaj, i 10 viačernich śpiektaklaŭ, ź ich 5 — na biełaruskaj i 5 — na ruskaj movie.
«Ale ŭvohule maja ideja vyvieści Teatr junaha hledača horada Minska na takuju moŭnuju historyju, kab było 50 pracentaŭ śpiektaklaŭ na biełaruskaj movie i 50 pracentaŭ śpiektaklaŭ na ruskaj movie, bo ŭ nas u krainie dźvie dziaržaŭnyja movy», — skazała jana.
I mnie chaciełasia b, kab u naš teatr mahli prychodzić nie tolki tyja, chto viedaje biełaruskuju movu, ale i hości našaha horada, jakim, mahčyma, bolš pryjemna abo bolš cikava hladzieć śpiektakli na ruskaj movie».
Viera Palakova raspaviała, što ŭ Biełarusi joj prapanavali na vybar try teatry — luby ź ich jana mahła ŭznačalić. Ale jana vybrała mienavita TIUH:
«Ja vybrała samy niaprosty teatr, jaki byŭ u niejkaj stahnacyi paśla pandemii. Dla mianie heta taksama vyklik. Mnie chaciełasia ŭziać teatr, jakomu składaniej za ŭsio ŭstać na nohi.
Mnie pryjemna, što ŭ nas pra TIUH havorać usiudy, udvaja pryjemna, što havorać nie tolki na terytoryi Biełarusi, ale i za jaje miežami. I ŭsie, chto da nas pryjazdžaŭ i da kaho my pryjazdžali, žadajuć praciahvać z nami supracoŭnictva. Ja vielmi lublu haściej, ja vielmi haścinnaja haspadynia…»
U najbližejšy čas u TIUHu źjavicca śpiektakl pa Šekśpiru — pastanoŭka budzie zroblena ŭ supracoŭnictvie z Armienijaj.
Raniej u afišy była pastanoŭka «Ramea i Džuljeta», ale, jak raspaviała Palakova, «spačatku zaciažaryła Džuljeta, a potym pakinuŭ teatr Ramea».
«Tak byvaje, heta žyćcio», — kaža Palakova-Makiej.
Viera Palakova zaznačaje, što padziei 2020 hoda źmianili teatralnaje žyćcio:
«My nie možam hetaha admaŭlać, heta jość. My zaraz adnaŭlajemsia paśla taho, što adbyłosia ŭ našaj krainie».
«Ja liču, što TIUH — adzin z samych modnych teatraŭ siońnia ŭ Biełarusi, — kaža Palakova. — Da nas prychodzić stali nie tolki dzieci.
Za hod i dva miesiacy my vypuścili vosiem premjer, i jašče čatyry napieradzie da kanca hoda. My pracujem u varjackim režymie. Jak tolki ja zrazumieju, što teatr mocna staić na nahach, ja mahu rassłabicca ŭ płanie pryciahnieńnia hledača…
Była prablema ŭ tym, što ahulnaja zapaŭnialnaść zały da majho prychodu była 26,7 pracenta, i adny z samych nizkich zarobkaŭ u respublicy! Maja hałoŭnaja zadača za hety čas była sabrać kamandu i dać joj mahčymaść zarabić, kab jany mahli bolš-mienš hodna žyć kožny miesiac. I abnavić repiertuar…»
Palakova kaža, što joj nie chaciełasia b niešta razburać, jana «chacieła b adradzić toje, što było».
«TIUH byŭ pieršym teatram, kudy ja raźmierkavałasia paśla Akademii mastactvaŭ, — raspaviadaje Viera Palakova. — Tak zdaryłasia, što ja była adnoj ź lepšych studentak na kursie, užo ihrała niekalki hałoŭnych rolaŭ u nacyjanalnym Ruskim dramatyčnym teatry imia Horkaha, i ŭsie byli ŭpeŭnienyja, što pa raźmierkavańni patraplu mienavita tudy.
Ale ja dała machu, bo zaciažaryła i praz dva miesiacy paśla zakančeńnia Akademii mastactvaŭ naradziła dzicia. I hałoŭny režysior taho teatra, dzie ja ŭžo pracavała, nie dasłaŭ na mianie raźmierkavańnie mienavita z hetaj pryčyny.
A moj pavažany piedahoh Andrej Androsik dasłaŭ, i ja patrapiła na 90 dzion u TIUH. Ja tam adpracavała ŭsiaho 90 dzion, potym pastupiła ŭ aśpiranturu, stała vykładać i viarnułasia ŭ Ruski teatr.
Prajšło šmat hadoŭ z taho času i ja viarnułasia ŭ TIUH, ale ŭžo jak dyrektar.
Ja liču, što treba abaviazkova zachoŭvać tradycyi, jakija jość u teatry. Ale jość rečy, jakija treba palapšać. I treba iści ŭ nahu z časam… Adna z maich hłabalnych idej na pačatak nastupnaha hoda — da 3 lutaha, da dnia pamiaci Andreja Androsika i adnaho ź lepšych dramaturhaŭ sučasnaści Alaksieja Dudarava adnavić śpiektakl «Pałačanka», jaki ź vializnym pośpiecham išoŭ u TIUHu 20 hadoŭ tamu. Mnie chaciełasia b addać daninu pamiaci hetym ludziam, tamu što pry Androsiku TIUH hrymieŭ nie tolki ŭ našaj krainie, ale i ŭ zamiežžy…
Ja toj dyrektar, jaki admaŭlajecca ad mastackaha kiraŭnika. Naŭmysna. Ja 20 hod adpracavała ŭ teatry pad kiraŭnictvam mastackaha kiraŭnika.
Mastak pravodzić svaju repiertuarnuju palityku, a dyrektaru byvaje potym vielmi składana pradavać toje, što zdajecca mastackamu kiraŭniku patrebnym dla teatra i repiertuaru. Ja za toje, kab byŭ efiektyŭny mieniedžar, jaki budzie zaprašać tych režysioraŭ i stvarać tyja prajekty, jakija dapamohuć teatru vyjści na peŭny finansavy ŭzrovień.
Moža, praź niejki čas ja zrazumieju, što mnie patrebny hałoŭny režysior. Ale pakul spraŭlajusia sama», — skazała jana.
Łuhansk, Sierhijeŭ Pasad, Maskva — teatrały ŭ šoku ad sioletniaj prahramy mižnarodnaha fiestyvalu «[email protected]»66
Kamientary